Juist op het moment dat we overspoelt werden met vreselijk nieuws over het Coronavirus kwam ook het bericht binnen dat Cees Duijzer was overleden. Enkele weken geleden lag Cees al in het ziekenhuis. omdat het Coronavirus was uitgebroken mocht hij het ziekenhuis niet verlaten. Na een weekje mocht Cees weer naar huis. Natuurlijk weer koffie drinken bij Ton van Esch en gelijk weer door naar Arkel naar ’t Stekelbaarsje. We waren allemaal blij hem weer te zien. Helaas werd hij al snel weer ziek. Vrijdag kregen we het nieuws dat Cees op bijna 88 jarige leeftijd was overleden.
Cees was een graag gezien iemand bij alle vissers. Bijna bij alle wedstrijden was hij wel aanwezig alleen de havenwedstrijden hoefde voor hem niet meer. Begrijpelijk, al dat gesjouw en dan nog in de kou zitten. Nee, Cees kwam de winter wel door met koffie drinken bij Ton en dan altijd gezellig over het vissen praten. Veel had hij meegemaakt maar wat hij ook vertelde nooit was het negatief.
Dat hij nog steeds goed kon vissen bleek wel met de Ouwe Sannie, overtuigend wist hij iedereen nog te verslaan en ging met mooie beeldje naar huis. Natuurlijk vond hij het leuk om te winnen maar het plezier stond altijd voorop. Bij de loting voor een wedstrijd wordt veel gemopperd, iedereen heeft dan een slechte plek of zit in de wind. Nee, Cees hoorde je nooit mopperen, hij pakte zijn nummer en ging vissen.
Als we over enige tijd weer mogen vissen zullen we Cees ontzettend missen. We zijn een ongelofelijk fijne visser kwijtgeraakt. Cees was een voorbeeld voor velen, sportief, altijd vriendelijk en een hart van goud.
Familie en vrienden heel veel sterkte met het verlies van Cees
